สับสน .... เราทำไรอยู่แฟร่ะ จันทร์ถึงเสาร์ ทำงานตั้งแต่เช้ายันมืด วันไหนที่เลิกเร็ว หรือหยุดวัน
อาทิตย์ก็อยากพักผ่อนละ นอน เล่นเน็ต เล่นเกมส์ อืดขึ้นทู้กวัน
ที่ทำงานก็เหนื่อยอยู่พอสมควร เราทำเป็นวิศวกรโยธาคุมงานก่อสร้าง เราลงไปคุมงานแบบโฟแมนตลอด เคลียแบบให้ ตามของให้ วางแผน ผู้รับเหมาย่อยชอบเรากันทุกคน หัวหน้าเราก็ดี ใจกว้างมาก บริษัทที่เราทำพึ่งเปิด ใช้ระบบแบบพี่น้อง ทุกคนมีความรับผิดชอบมั่กๆ มีน้ำใจ แต่ บริษัทผู้ควบคุมงานที่ทำงานร่วมกันเค้าทำหน้าที่ดูแลภาพรวมโครงการ รวมไปถึงทำหน้าที่กึ่งบริษัทที่ปรึกษา แต่ทุกวันนี้ทำตัวแย่มาก งานก่อสร้างมันเป็นงานหน้าใหญ่ คนงานมีเกือบร้อยคนบางทีมีผิดพลาดบ้าง แต่ไม่เคยมาช่วยดูเลย พองานผิดก็รีบถ่ายรูปจับผิดเอาไปโชว์ผู้ว่าจ้าง แล้วก็มายืนอธิบายให้เราฟังบลาๆๆๆ น่ารำคาญ คือเราก็รู้ละเพราะมันผิดให้เห็นแล้วไง เก่งจริงคุณควรจะมาอธิบายให้ผมก่อนปัญหาจะเกิดขึ้นสิ ถ้ามันแดงแล้วคุณจะมาอธิบายทำมัย(วะ) แล้วการกระทำของคุณมีแต่จะทำให้งานโดยรวมของโครงการช้าลง ค่าใช้จ่ายก็จะบานปลายขึ้นเรื่อยๆ เพราะผิดนิดหน่อยก็เป็นประเด็น ต้องเข้าประชุม บลาๆๆ งานชะงัก ทำงานขาดจรรยาบรรณมากๆเลย ทำงานเอาหน้ากันสุดๆ พอทำไรผิดมาเองทางเราเสียหายเปลืองค่าแรงคนงานปล่าวๆ เราไม่เคยเอาเรื่องหรอก ถ้าไม่เสียหายมากเกินนะ ช่วยๆกันไป เฮ้อ..บ่น^^
อยากนอนนนนพักยาวๆ ชีวิตยังไร้สาระไม่พอเลย จบมาทำงานได้แค่ 2 ปี ก็ท้อซะละ ไม่อยากเป็นมนุษย์เงินเดือนเลย ท่ามีกิจการของตัวเองคงดีมั่กๆเลย เราทำไรอยู่วะทู้กวันเน้
ทำงานเสร็จกลับมาที่ห้องคนเดียว นอนคนเดียว ตื่นคนเดียว เหงามากๆเลย อยากจะมีใครซักคนจับมือไปด้วยกัน คอยให้กำลังใจเรา จับมือเรา โอบกอดเรา ในวันที่เราท้อแท้ เศร้า เหงา
มีแฟนอยู่คนนึง ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เค้าอยู่ไกลมากๆ ปีนึงคงเจอกันได้อย่างมาก 3 ครั้ง ต้องวันหยุดยาวๆเท่านั้น ค่าเดินทางแพงต้องนั่งเครื่องไปเดี๋ยวไม่คุ้ม โทรไปเค้าก็ไม่ค่อยสนใจเรา พอเราเครียดเล่าให้ฟังก็แสดงออกมาว่ารำคาญ พูดอะไรก็ชอบโกรธ...
นอกใจก็ไม่ได้ แต่พอต้องการใครซักคน อยากคุย อยากระบาย แฟนเราก็ให้เราไม่ได้ ตอนแรกก็อึดอัดมาก แต่ตอนนี้เริ่มชิน จะมารู้สึกก็ตอนเหงาๆอย่างวันนี้แหละ เฮ้อ ทำไงดี ...
